Celem mojego wystąpienia jest pokazanie jakie tradycje badawcze kształtowały oblicze polskiej filozofii chrześcijańskiej w XX i XXI wieku. W tym celu posłużę się wypracowaną przez współczesnych filozofów nauki kategorią pojęciową “tradycje badawcze”. Skorzystam zwłaszcza z ustaleń terminologicznych L. Laudana i innych współczesnych filozofów nauki. Kategoria tradycji badawczych odgrywa ważną funkcję heurystyczną w badaniu różnych szkół i koncepcji filozoficznych. Umożliwia uchwycenie różnych aspektów rozwojowych, metodologicznych i przedmiotowych. Dokonam eksplikacji tej kategorii i zastosuje ją do opisu ( biorąc pod uwagę aspekty synchroniczne i diachroniczne) polskiej filozofii chrześcijańskiej w Polsce. Będę pokazywał niejednorodność i pluralizm tradycji badawczych tej filozofii, zanikanie jednych i powstawanie innych. Podkreślę rolę czynników społecznych i kulturowych na powstawanie i zanikanie określonych tradycji badawczych. Wystąpienie będzie przyczynkiem do pewnej próby systematyzacji różnych szkół i koncepcji filozofii chrześcijańskiej w Polsce. Podejmę także próbę diagnozy obecnego jej stanu oraz wskaże na pewne potencjalne kierunki jej rozwoju, co wiąże się z pojawianiem się nowych tradycji badawczych.