Referat ma na celu przybliżenie sposobu powstania i funkcjonowania koncepcji spektrum autyzmu. Koncepcja ta zrodziła się przede wszystkim ze względu na potrzebę włączenia do klasyfikacji zaburzeń autystycznych, także tych najlżejszych, łącznie z zespołem Aspergera. Powstała w ten sposób struktura, niepozbawiona zresztą wad, przynosi ze sobą ważne konsekwencje praktyczne: w zakresie indywidualnej diagnostyki i terapii, ale też prawne i społeczne. Jak sądzę, może być też źródłem namysłu filozoficznego w zakresie analizy samych włączonych do spektrum zaburzeń (różnych rodzajów modalności tak szeroko pojętego autyzmu: od ograniczeń cielesnych przez różne stopnie niemożności podzielania wspólnej z innymi ludźmi „formy życia”, aż po niechęć do takiego podzielania), jak i analizy etycznych konsekwencji ujęcia ich w jedną kategorię.