Burzliwy dyskurs dotyczący moralnej dopuszczalności rozwoju i użycia Autonomicznych Robotów Bojowych posłużyć może za źródło wielu pożytecznych lekcji dotyczących: 1) uprawiania etyki stosowanej jako dyscypliny; 2) używania narzędzi filozoficznych do rozstrzygania sporów w obrębie polityk publicznych. Ilustrując rzecz przykładami zaczerpniętymi z tego dyskursu, postaram się w wystąpieniu sformułować kilka zasad, których przestrzeganie wydaje się niezbędne dla uprawiania etyki stosowanej w sposób prawidłowy. Wysunę tezę, że stosowanie się do tychże zasad może być probierzem pozwalającym na odróżnienie rzetelnego stanowiska etycznego, będącego wynikiem skrupulatnej analizy wszystkich istotnych czynników, od opartej na nieoszlifowanych intuicjach czy osobistych antypatiach opinii, jakże często przebierającej się dziś w szatki filozofii. Mam nadzieję, że koncentrując się na metodologicznych i metaetycznych aspektach moich badań z pogranicza etyki wojny i stosowanej etyki technologii, będę w stanie uczynić wystąpienie interesującym także dla osób niekoniecznie zaciekawionych ich bezpośrednimi rezultatami.