W referacie zostaną zinterpretowane publiczne aspiracje religii prezentowane w polskiej myśli społeczno-filozoficznej okresu międzywojennego. Uznaje je za jeden z głównych – choć niedocenianych – problemów teoretycznych spuścizny międzywojnia. Stwierdzam, że w większości publikacji dotyczących myśli społeczno-filozoficznej tamtego okres wizje oddziaływania religii na państwo, jego ustrój społeczno-gospodarczy, wychowanie i edukację, które były wówczas związane z dominującą rolą katolicyzmu, odciskającego swe piętno na mentalności, kulturze i sposobie myślenia Polaków – uznawane były za przesiąknięte treściami ideologicznymi – stąd niedoceniane. W artykule formułuję hipotezę, że twierdzenia takie są uzasadnione w szczególności w odniesieniu do dyskusji nad koncepcją państwa katolickiego oraz stosunku Polaków do religii i Kościoła katolickiego lecz to nie zmienia faktu, że w analizowanym okresie, to jedne z najważniejszych zagadnień życia politycznego oraz myśli filozoficzno-społecznej.