Na łamach czasopism naukowych toczy się dyskusja nad kryzysem zaufania do nauki spowodowanym niską powtarzalnością badań. Celem wystąpienia będzie przedstawienie wyników analizy kryzysu replikacyjnego w kognitywistyce. Po opisaniu skali problemu w wybranych obszarach badań (psychologia społeczna, badania fMRI, modelowanie obliczeniowe) omówię najbardziej prawdopodobne przyczyny niereplikowalności wyników współczesnych badań kognitywistycznych. Najważniejsze z nich to:

• niewystarczająca znajomość metodologii, zwłaszcza statystyki, wśród współczesnych badaczy;
• brak kultury replikacyjnej;
• społeczny system nagradzania niesprzyjający otwartości i przejrzystości badań;
• obiektywne cechy przedmiotu badań utrudniające odkrycie stabilnych prawidłowości;
• obiektywne ograniczenia badaczy (skłonność do popełniania błędów poznawczych, niedoskonałe metody badawcze, czas, pieniądze).

Na koniec opiszę wybrane propozycje przezwyciężenia kryzysu. Dzięki wcześniejszej analizie przyczyn okaże się, że nawet najskuteczniejsze znane rozwiązania są zapewne niewystarczające.