Niniejsze przedłożenie ma za zadanie skonfrontować badania Petera Sloterdjika dokonane w książce „Krytyka cynicznego rozumu” z trzema rozległymi esejami Y. N. Harariego „Sapiens. Od bogów do ludzi”, „Homo deus. Krótka historia jutra” oraz „21 lekcji na XXI w.”. Obaj myśliciele dokonują właściwych sobie analiz: Sloterdjik analizuje całą europejską myśl filozoficzną, wykazując między innymi, że idee oświeceniowe są w dobie obecnej gorzkim rozczarowaniem. Izraelski myśliciel z kolei wykazuje, jak dalece postęp rozwinął ludzkość na różnych jej płaszczyznach i jak dalece ów rozwój zatoczył koło, degradując człowieka jako takiego. Obaj myśliciele pokazują, jak postępuje proces degradacji, dokonujący się pod płaszczykiem myśli oświeceniowej, która miała stać się nadzieją dla współczesnego człowieka. Obaj myśliciele trafnie diagnozują pewien regres dokonany w imię rozwoju ludzkości. Niniejszy referat podejmuje więc problem wyegzemplifikowania przedstawionych procesów degradacji humanistycznej i dróg, które mogą, zdaniem Harariego, pomóc człowiekowi współczesnemu w odnalezieniu się w obecnej rzeczywistości.