Polski Zjazd Filozoficzny

wrzesień, 2019

2019pt13wrz12:1512:45Koncepcja o nieskończonej liczbie wszechświatów jako argument na rzecz teizmu, a problem empirycznej rozstrzygalności twierdzeń metafizycznychdr hab. Piotr Bylica, prof. UZ (Uniwersytet Zielonogórski)12:15 - 12:45 C-324 (Collegium Jana Pawła II) organizator: Sekcja Filozofii Przyrody i Filozofii Przyrodoznawstwa

abstrakt

Występujące we współczesnej nauce koncepcje wszechświatów równoległych czy wieloświata (multiversum) wykorzystuje się do wyjaśnienia pewnych obserwowalnych własności Wszechświata w sposób neutralizujący teistyczne interpretacje a) Teorii Wielkiego Wybuchu, która pozwala na przyjęcie tezy o czasowym początku Wszechświata, b) empirycznie stwierdzalnego tzw. „subtelnego dopasowania” (fine tuning) podstawowych stałych fizycznych, mogącego sugerować istnienie Stwórcy-Projektanta odpowiedzialnego za to dopasowanie. Wbrew jednak anty-teistycznym motywacjom nawet gdyby koncepcja wieloświata okazała się teorią empirycznie sprawdzalną i zostałaby w sensie popperowskim “potwierdzona”, to w rzeczywistości nie stanowiłaby zagrożenia dla teistycznej doktryny o stworzeniu. Co więcej, jej potwierdzenie mogłoby być uznane za kolejny argument na rzecz idei istnienia nadnaturalnego Stwórcy na mocy tzw. „zasady pełności” opisanej przez A. Lovejoya. Ta zasada przyjmowana i wiązana z Bogiem nie tylko przez myślicieli średniowiecznych, ale i przez wielu nowożytnych uczonych-przyrodników prowadziła niekiedy tych ostatnich do przyjęcia, że wręcz konieczne jest, by liczba wszechświatów stworzonych przez nieskończenie potężnego i dobrego Boga była również nieskończona. Teistyczna teza o istnieniu nadnaturalnego Stwórcy daje się więc pogodzić z dwoma radykalnie niezgodnymi i potencjalnie empirycznymi koncepcjami na temat liczby wszechświatów, co nie świadczy najlepiej o jej wartości poznawczej. Okazuje się koncepcją czysto metafizyczną w sensie neopozytywistycznym. Podobnie jednak metafizyczny i poznawczo wątpliwy charakter ma sama teoria o nieskończonej liczbie wszechświatów czy to w wersji motywowanej metafizyczną zasadą pełni, czy chęcią oddalenia teistycznej interpretacji na rzecz metafizyki naturalistycznej. W tym drugim wypadku pozwala na wyjaśnienie dowolnych własności i zdarzeń obserwowanych w naszym wszechświecie jako będących wynikiem działania czysto naturalnych i nieintencjonalnych sił.

 

dzień i godzina

(Piątek) 12:15 - 12:45

sala

C-324 (Collegium Jana Pawła II)

organizator

Sekcja Filozofii Przyrody i Filozofii Przyrodoznawstwaprzewodniczący Sekcji ks. prof. Janusz Mączka (UPJPII)
sekretarz Sekcji o. dr Jacek Poznański SJ (AIK)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

X