Kształcenie doradców filozoficznych staje się aktualnym wyzwaniem w obszarze dydaktyki akademickiej wraz z rozwojem studiów poświęconych praktyce filozoficznej na wielu polskich uczelniach. Wystąpienie poświęcone będzie przedstawianiu założeń i realizacji modelu kształcenia wypracowanego w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego, który jako pierwszy w kraju uruchomił studia z doradztwa filozoficznego i coachingu (2012). Dotychczasowe doświadczenie dydaktyczne i organizacyjne pozwala na sformułowanie wstępnych wniosków w zakresie doboru metod kształcenia pod kątem przygotowania studentów do aplikacyjnego wykorzystania wiedzy filozoficznej. Rozwijanie umiejętności przenoszenia teorii na język praktyki uznać można bowiem za kluczowe zadanie dydaktyczne, które odróżnia doradztwo filozoficzne od klasycznych studiów filozoficznych, skoncentrowanych na analizie tekstów i problemów in abstracto. Przedyskutowania wymagają założenia dotyczące samej istoty doradztwa filozoficznego, a szczególnie zakresu dyrektywności i aksjologicznego zaplecza tego typu praktyki. Optując za koniecznością poszerzenia kompetencji ściśle filozoficznych o odpowiednie przygotowanie psychologiczne absolwentów, ważne wydaje się zachowanie specyficznie filozoficznego rdzenia i pozostawanie w krytycznym dystansie wobec tzw. narracji terapeutycznej. Dyskusja nad rozumieniem pryncypiów kształcenia doradców filozoficznych staje się przez to – w szerszej perspektywie – przyczynkiem do przemyślenie miejsca i roli filozofii we współczesnej kulturze.