Jednym z głównych sposobów implementacji postulatów etycznych w działalności gospodarczej stała się – w ciągu ostatnich dwudziestu lat – koncepcja społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw (ang. corporate social responsibility, CSR). Liczne afery z udziałem liderów CSR, w tym przypadki łamania praw pracowniczych, konsumenckich i środowiskowych, podważają jednak optymistyczne przekonania w kwestii wyników realizacji programów społecznej odpowiedzialności. Zgodnie z tezą referatu, główną przyczyną tej etycznej nieefektywności CSR jest charakterystyczny dla tej koncepcji sposób powiązania etyki i biznesu: dobrowolne działania w zakresie CSR mają wykraczać poza realizację zwykłych celów działań gospodarczych, to znaczy maksymalizację zysków przez dostarczanie pożądanych towarów i usług odpowiedniej jakości. Tym samym dominująca wykładnia CSR prowadzi do szczególnego zamieszania pojęciowego, zastępując właściwą dla sfery działalności gospodarczej odpowiedzialność firm wobec skonkretyzowanych interesariuszy przez abstrakcyjnie rozumianą odpowiedzialność wobec abstrakcyjnie rozumianego społeczeństwa. Analiza założeń koncepcji społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw wskazuje, że jednym z ważnych źródeł kłopotów z CSR jest związanie tej koncepcji z niewłaściwym modelem etyki. CSR w obecnej postaci nie może być efektywnym środkiem implementacji postulatów etycznych w biznesie, ponieważ kwestię społecznej odpowiedzialności uznaje za dziedzinę prywatnych przekonań i arbitralnych interpretacji.