Etyki zawodowe rozmaitych profesji od wielu lat są przedmiotem systematycznych badań w ramach etyki normatywnej i opisowej, a na gruncie polskim co najmniej od czasów klasycznego tekstu Ii Lazari-Pawłowskiej z 1969 r. Badania etyki lekarskiej, inżynierskiej czy zawodów prawniczych urosły do własnych subdyscyplin. Nie pojawiała się jednak dotąd w literaturze refleksja nad etyką uprawiania etyki, a w szczególności nad głoszeniem dyrektyw praktycznych, wynikających z badań etycznych w ramach debaty naukowej i publicznej. 

Naukowe i publiczne wypowiedzi etyków i bioetyków nie tylko mogą budzić kontrowersje (i często tak się dzieje), ale także mogą mieć realne skutki dla funkcjonowania społeczeństw oraz profesjonalnych grup zawodowych czy społecznych. Nawet jeśli ten wpływ na postawy bywa często przez samych etyków przeceniany, to już sam potencjał do powodowania realnych skutków (np. w praktyce medycznej), niekiedy decydujących np. o czyimś życiu i śmierci, wskazuje na istotną etyczną rangę działalności etyków. 

Przedmiotem wystąpienia będzie zarysowanie potencjalnego zakresu i przedmiotów debaty dotyczącej etyki zawodowej etyków. Punktem wyjścia będzie aktualny stan badań nad etyką medyczną, poprzez przeprowadzenie odpowiednich porównań oraz pokazanie możliwości stosowania podobnych narzędzi teoretycznych w debacie nad etyką etyków. Szczególne miejsce w moim wystąpieniu zajmą wnioski dotyczące bioetyki i jej praktycznych konsekwencji.