Pierwszym celem referatu będzie przedstawienie dynamicznego podejścia do fizyki relatywistycznej (DA, dynamical approach) zaproponowanego przez Harveya Browna. Skupię się na odniesieniu DA do ogólnej teorii względności. Następnie dokonam analizy, na ile w tym kontekście propozycja Browna jest przekonująca. Drugim celem jest uzasadnienie przekonania, zgodnie z którym DA można potraktować jako stanowisko relacjonistyczne w kontekście sporu absolutyzmu z relacjonizmem.

Centralnym zagadnieniem w kontekście DA jest pierwszorzędność eksplanacyjna symetrii dynamicznych w kontekście rozróżnienia na wyjaśnienia geometryczne i wyjaśnienia dynamiczne. W kontekście mojego pierwszego celu, korzystając z wyjaśnienia ruchu po geodezyjnych, zaproponowanego w ramach DA, pokażę, w jaki sposób w DA dokonuje się odrzucenia jednej z tez substancjalizmu rozmaitościowego, zgodnie z którą struktura afiniczna musi być strukturą czegoś – samej czasoprzestrzeni.

Wreszcie wskażę zasadnicze trudności związane z DA w kontekście OTW. Porównam DA z innym stanowiskiem relacjonistycznym, które nazywam relacjonizmem minimalistycznym i przedstawię, że chociaż DA w odniesieniu do OTW tworzy lepsze stanowisko relacjonistyczne, nadal jest wysoce kłopotliwe ze względu na wykluczenie pewnych informacji dotyczących krzywizny czasoprzestrzennej ze zbioru informacji fizycznie relewantnych.