Celem wystąpienia jest przedstawienie pewnej koncepcji doświadczenia religijnego. Doświadczenie to scharakteryzuję jako specyficzną postawę względem świata. Prezentowane stanowisko wyrasta z wizji religii, którą znajdujemy w „Dziennikach” Ludwiga Wittgensteina z lat 1914–1916 oraz w opublikowanym w 1923 roku eseju Martina Bubera „Ja i Ty”. Twierdzę, że wizje te są pod wieloma względami zbieżne. Ich istotę można ująć za pomocą zaczerpniętego z późnej filozofii Wittgensteina pojęcia dostrzeżenia aspektu. Pokażę też, że doświadczenie religijne jest dostępne podmiotowi, który został osadzony w określonym kontekście instytucjonalnym.