Dyskusja jako metoda doskonalenia sposobów zdobywania wiedzy od starożytności związana jest z filozofią. Jej specyfikę i walory w sposób szczególny odsłoniły dialogi Platona, przy czym metodycznie została opracowana przez Arystotelesa. W scholastyce natomiast przybrała postać dysput uniwersyteckich, dzięki czemu doskonalił się jej potencjał dydaktyczny. Odwołujące się do tych form, różne postaci debat ćwiczebnych utworzyły pole możliwych metod nauczania filozofii. 

W referacie zostanie zwrócona uwaga na formaty debat oksfordzkich, które mogą być przydatne w edukacji filozoficznej. Wnoszą one bowiem wiele istotnych czynników do tego procesu. Na szczególną uwagę zasługuje doskonalenie krytycznego myślenia, które odbywa się w formule zespołowego potwierdzania i obalania stawianych tez. To pozwala na precyzyjne roztrząsanie problemów oraz na odnajdywanie ich kreatywnych rozwiązań. Zastosowane w debacie reguły pozwalają jednocześnie na wypracowanie postawy niedogmatycznej w dociekaniach filozoficznych.