W wystąpieniu przedstawimy wyniki badań eksperymentalnych pozwalających wyjaśnić epistemiczny efekt skutku ubocznego (dalej ESEE). ESEE jest jednym z najbardziej uderzających zjawisk odkrytych przez filozofię eksperymentalną. James Beebe i Wesley Buckwalter pokazali, że w sytuacjach, w których podmioty są w identycznych sytuacjach epistemicznych, ludzie uzależniają przypisanie im wiedzy od moralnej oceny przedmiotu ich wiedzy. W szczególności chętniej przypisują podmiotom wiedzę, gdy negatywnie oceniają ich działania, niż gdy ich ocena jest pozytywna. ESEE utrzymuje się przy szerokim zakresie manipulacji eksperymentalnych i nie ogranicza się do użytkowników języka angielskiego. W naszych badaniach sprawdziliśmy hipotezę głoszącą, że w pewnych kontekstach zdania przypisujące wiedzę są systematycznie wieloznaczne. Kiedy ludzie przypisują wiedzę w sytuacjach, w których skutek działania jest oceniany negatywnie, mogą mieć na myśli albo interpretację predyktywną, głosząca, że ​podmiot wiedział, że [jest bardziej prawdopodobnie niż nie, że] wystąpi negatywny skutek​, albo interpretację konsekwencyjną głoszącą, że ​podmiot wiedział, że [możliwą konsekwencją jego działania jest to, że] wystąpi negatywny skutek. Ze względu na sytuację normatywną, w której znajduje się oceniany negatywnie podmiot, przypisują mu wiedzę zgodnie z interpretacją konsekwencyjną, inaczej jest natomiast w wypadku działań ocenianych pozytywnie. Przeprowadziliśmy badanie jakościowe, za pomocą którego staraliśmy się ustalić, czy w myśleniu o wiedzy rzeczywiście widoczne jest myślenie zgodne z interpretacją konsekwencyjną i predyktywną. Dzięki trzydziestu ustrukturyzowanym wywiadom zbadaliśmy, czy na przypisywanie wiedzy wpływają takie czynniki jak: probabilistyczna struktura sytuacji, ocena konsekwencji działań i samorefleksja. Uzyskane wyniki w znacznej mierze potwierdzają hipotezę o dwuznaczności zdań przypisujących wiedzę.