Polski Zjazd Filozoficzny

wrzesień, 2019

2019śr11wrz18:4519:15Blaustein jako fenomenolog: O sporach wokół psychologii opisowej w szkole Twardowskiegodr hab. Witold Płotka, prof. UKSW (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie)18:45 - 19:15 C-241A (Collegium Jana Pawła II) organizator: Sekcja Historii Filozofii Polskiej sympozjum lub panel:Obecność myśli Kazimierza Twardowskiego we wczesnej fenomenologii polskiej

abstrakt

Filozofię Leopolda Blausteina (1905–1942 [lub 1944]) zazwyczaj interpretuje się w dwóch różnych kontekstach. I tak, albo ujmuje się ją w odniesieniu do Szkoły Lwowsko-Warszawskiej jako tzw. „fenomenologię analityczną”, co ma podkreślać jej związki z ogólnym nastawieniem badawczym opracowanym przez Twardowskiego (np. Miśkiewicz, Woleński), albo mówi się o niej w konfrontacji z ideami Husserla (np. Gilicka, Pokropski). Wydaje się jednak, że oba podejścia nie są w pełni adekwatne. Rozumienie Blausteina jako filozofa, który stosuje odmianę metody opracowanej w Szkole Lwowsko-Warszawskiej pomija jej dalsze źródła w filozofii Brentana. Z kolei ograniczenie się do Husserla może prowadzić (jak u Pokropskiego) do dyskusyjnego wniosku, że Blaustein, krytykując autora Badań logicznych, nie może być uznany za fenomenologa, bo odrzuca jego ustalenia. Biorąc to pod uwagę, w referacie podejmuje się próbę bliższego określenia ram interpretacyjnych, które byłyby właściwe dla opisania specyfiki filozofii Blausteina. Broni się przy tym tezy, że filozofia ta jest fenomenologicznie przedefiniowaną psychologią opisową w rozumieniu bliskim (chociaż nie tożsamym) ekspozycji znanej z I wydania Badań logicznych. Dlatego ogólną ramę interpretacyjną dla tej filozofii stanowią raczej Brentano, Twardowski, (częściowo) Husserl oraz Stumpf.

Aby to pokazać, w referacie sięga się do polemik podejmowanych przez Blausteina z Ingardenem, Auerbachem i Filozofówną. Polemiki te zdają się świadczyć o tym, że Blaustein nie akceptował ejdetycznych i transcendentalnych metod fenomenologii, ale jednocześnie dążył do ominięcia sceptycznych konsekwencji psychologii opisowej jako nauki wyłącznie empirycznej. W tym kontekście Blaustein podkreślał, że analiza zjawisk psychicznych nie powinna ograniczać się do egzemplarycznie pojedynczej psychiki. Jednocześnie nie postulował przeprowadzenia redukcji transcendentalnej, która umożliwiałaby badanie struktur a priori, ponieważ — jak dowodził — to niesie w sobie niebezpieczeństwo idealizmu. Aby ominąć te problemy, Blaustein twierdził, że psychologia opisowa dotyczy typów przeżyć, a nie ich istot lub struktur a priori. W referacie ostatecznie utrzymuje się, że Blaustein stosował fenomenologicznie zorientowaną psychologię opisową przede wszystkim na gruncie estetyki, badając przeżycie estetyczne jako złożenie różnych rodzajów przedstawień.

dzień i godzina

(środa) 18:45 - 19:15

sala

C-241A (Collegium Jana Pawła II)

organizator

Sekcja Historii Filozofii PolskiejPrzewodniczący Sekcji: dr hab. Andrzej Wawrzynowicz, prof. UAM
Sekretarz Sekcji: mgr Krystian Pawlaczyk (UAM)

obradom przewodniczy

dr hab. Marek Piwowarczyk, prof. KUL

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

X