Polski Zjazd Filozoficzny

wrzesień, 2019

2019wt10wrz17:3018:00Argumentacji z ,,Madagaskaru'' ciąg dalszydr Filip Kawczyński (Uniwersytet Warszawski)17:30 - 18:00 CTW-217 (Centrum Transferu Wiedzy) organizator: Sekcja Semiotyki i Filozofii Języka

abstrakt

W referacie prezentuję krytykę argumentacji, którą John Burgess przedstawił w artykule ,,Madagascar revisited” na obronę Kripkego teorii nazw własnych.

Słynna historia losów nazwy „Madagaskar” opisana po raz pierwszy przez Evansa (1973) nieustannie budzi postrach wśród zwolenników zaproponowanej przez Kripkego (1972) tzw. łańcuchowej teorii odniesienia nazw własnych. Standardowo argument oparty na tej historii jest uważany za najmocniejszy zarzut pod adresem tej teorii. W argumencie wskazuje się, że pomimo spełnienia Kripkeowskiego warunku utrzymania tego samego odniesienia, może ono ulec zmianie – co miało miejsce właśnie w wypadku „Madagaskaru”. Burgess próbuje bronić teorii łańcuchowej przed tymi zarzutami poprzez wyjaśnienie, w jaki sposób może dojść do rzeczonej zmiany odniesienia.

W swoim referacie zamierzam odeprzeć jego argumentację w trzech krokach. Po pierwsze, pokażę, że Burgess nie całkiem poprawnie interpretuje argumenty przedstawione przez Evansa. Wbrew temu, co sądzi Burgess, Evans nie domagał się pozateoretycznego wyjaśnienia scenariuszy zmiany odniesienia w taki sposób, który nie wyklucza się z teorią łańcuchową. Evans wskazywał raczej, że teoria ta powinna być w stanie wyjaśnić owe fenomeny zmiany odniesienia za pomocą swych własnych narzędzi. Po drugie, zamierzam wykazać, że Burgess myli się, gdy twierdzi, że zmiana odniesienia jest możliwa jedynie w sytuacji, w której nadawca ma przekonanie de re o ,,niewłaściwym’’ przedmiocie. Zademonstruję, że do tego rodzaju zmiany może dojść również wtedy, gdy nadawca ma wyłącznie przekonania de dicto – i w istocie z tego rodzaju rozwojem wypadków mamy do czynienia, gdy chodzi o nazwę ,,Madagaskar”. Wreszcie, będę argumentował za tym, że wykorzystanie pojęcia przekonań de re w ramach teorii łańcuchowej w taki sposób, jaki sugeruje Burgess, prowadzi do tych samych niepożądanych konsekwencji, które dla Dummetta (1974) stanowiły podstawę do wydania wyroku, że teoria łańcuchowa jest nieadekwatną koncepcją odniesienia.

dzień i godzina

(Wtorek) 17:30 - 18:00

sala

CTW-217 (Centrum Transferu Wiedzy)

organizator

Sekcja Semiotyki i Filozofii JęzykaPrzewodnicząca Sekcji: prof. dr hab. Joanna Odrowąż-Sypniewska (UW)
Sekretarz Sekcji: mgr Natalia Karczewska (UW)

obradom przewodniczy

prof. dr hab. Joanna Odrowąż-Sypniewska

Uniwersytet Warszawski

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

X